Kendini sevmek, insanın kendini tanıması yani hem içsel hem de dışsal görüntüsünün farkında olması, tüm özellikleri ile kendini onaylaması ve kendini değerli görmesi demektir.
Ancak kendini sevmek demek, kendini diğer insanlardan üstün görmek demek değildir. Bu ayrımın farkında olup ona göre hareket etmek çok önemlidir.
İnsanın kendini sevmeyi bilmesi çocuklukta başlar ve hayat içerisinde yaşanmışlıklarla şekil alır. Bu nedenledir ki çocukken ebeveynlerimizden ya da çevremizden kendimizle ilgili duyduğumuz her söz, gelecekte öz sevgimizin oluşmasında büyük önem taşır. Çocukken sürekli “çirkin bu ya”, “bu abisi gibi değil başarısız”, “onun aklı yetmez”, “milletin çocuğu neler yapıyor sen hiçbir şey beceremiyorsun”, “sen aptalsın ”gibi cümleler duyan çocuklar, bu duyduklarını içselleştirdikleri için kendilerine olan öz sevgileri de buna göre şekillenecektir.
Yıllar içinde yaşanan kötü deneyimler, kişinin yaşadığı başarısızlıklar, çevresi tarafından dışlanmak ya da kendini çevresine ait hissedememek gibi durumlarda, kişinin kendine olan sevgisini azaltacaktır.
Öz sevginin oluşmamasına sebep olacak bir diğer konuda, başka hayatlara özenmek, ulaşılamayacak yüksek hedefler belirleyerek o hedeflere ulaşamamaktır. Çünkü bu durum kişinin kendisini yetersiz hissetmesine sebep olacaktır.
Kendini sevmeyen insanlar genellikle şu özelliklere sahip olurlar:
Özgüvenleri düşük olur.
Genellikle bardağın boş tarafını görürler, negatif ve öfkelidirler.
Dünyanın en şansız insanı olduklarını düşünürler yaptıkları işlerin her zaman olumsuz sonuçlanacağına inanırlar.
Şu dünyada hiçbir istekleri olmadığı için hedeflerinin peşinde koşmaları gerekmez.
Başlarına gelen en ufak olumsuzlukta yaptıkları işi bırakırlar.
Başarısızlıktan korkar ve korktukları için risk almaktan çekinirler.
Genellikle toksik ilişkiler yaşarlar.
Kendilerini yetersiz, değersiz ve başkalarından aşağıda görmeye meyilli olurlar.
Kendilerini sevmez, her zaman bir arayış içinde olur, sevgiyi başkalarında ve yanlış kişilerde ararlar.
Kendi değerlerini bilmez ve başkalarının da kendilerine gereken değeri vermesine engel olurlar.
Yaşamın anlamsız olduğunu düşünürler.
Her zaman birilerinin onayına ihtiyaç duyarlar.
Tüm bunlar size de tanıdık geldi mi? Belki bir çoğumuzun çevresinde bu özelliklere sahip bir veya birden fazla insan bulunmaktadır. Peki bu özelliklerden kurtulmak, hayata daha pozitif bakmak, öz sevgiyi kazanmak mümkün mü? Elbette mümkün ancak her şey kabul etmekle ve değişimi istemekle başlar.
İnsan Kendini Nasıl Sever?
İnsanın kendini sevmesi hadi bugün kendimi biraz seveyim diyerek olabilecek bir şey değildir. Öncelikle kendini sevmenin ne olduğunu bilmek ve kendini iyi-kötü tüm yönleriyle kabul etmekle başlar. Ardından kötü diye nitelendirilen yönler değiştirilmek isteniyorsa, o yönlerin üzerine giderek geliştirmek gerekir. Çünkü insanın kendisiyle ilgili kötü ya da hatalı bulduğu yönleri değiştirmesi öz sevgisini de artıracaktır. Örneğin; kendini şişman bulup, dış görünüşünü beğenmeyen bir insanın bu konuda çaba sarf ederek zayıflaması kendine olan beğenisini de artıracaktır. Dolayısıyla da beğeni arttıkça öz sevgi de artacaktır.
Ancak hayatta her zaman beğenmediğimiz şeyleri değiştirme ya da hatalı bulduğumuz şeyleri düzeltme şansımız olmayabilir. Böyle durumlarda ise, kabullenmeyi ve hayatımızdaki o şeylerle de mutlu olabilmeyi öğrenmeliyiz.
Kendini sevmek için neler yapılabilir?
İnsanoğlu yaşla birlikte artan sorumlulukları karşısında yavaş yavaş kendini unutmaya ve çevresine daha fazla bağımlı olmaya başlar. Ebeveynlerin tüm önceliklerini çocuklarına vererek kendilerini unutması ya da işkolik bir insanın hayatının merkezinin işi olması bu duruma örnek verilebilir. Oysa ki insanın kendine zaman ayırması, kendini sevmesi için oldukça önemli bir unsurdur.
Öz sevgimizi sağlayabilmek için;
Kendimize zaman ayırmalıyız.
Güçlü yönlerimizin farkına varmalıyız.
Başarılarımızla gurur duymalıyız.
Başaramadıklarımız için üzülmeyip denemekten yılmamalıyız.
Negatife değil pozitife odaklanmalıyız.
Başkalarına sevgi, saygı, şefkat gösterebiliyorsak kendimize de gösterebileceğimizi unutmamalıyız.
Kendi ayaklarımızın üzerinde durabilmeli, kendi kendimize yetebilmeliyiz.
Hayatımızı başkalarının istediği gibi değil, kendi istediğimiz gibi yaşamalıyız.
Herkesin farklı hayatlar yaşadığını kabullenip, kendimizi başkaları ile kıyaslamamalıyız.
Son olarak;
“Kendini sevmek, diğer tüm sevgilerin başlangıcıdır.”
Osho
Comments