Kelime anlamıyla affetmek; kişinin kendisini inciten başka bir kişiye, duruma karşı duyduğu öfke, nefret, kin gibi olumsuz duyguları bırakıp anlayış, şefkat, kabul gibi daha olumlu duygulara yönelmesidir.
Kelime anlamından da anlaşılacağı üzere affetmek demek; kişinin üzerinde taşıdığı olumsuz duyguların ağırlığını bir yana bırakıp, olumlu düşünceler geliştirmesi, daha huzurlu olması, daha az öfkelenmesi, mutlu olması ve çevresindekileri de mutlu etmesi demektir.
Yani;
Affetmek demek, karşı tarafa gösterdiğimiz bir lütuf değil, zihnimizi meşgul eden olumsuz duygu ve düşüncelerden kurtularak kendimize ve bu duygu ve düşüncelerden etkilenen çevremizdeki kişilere yaptığımız iyilik demektir.
“Affetmek geçmişi değiştirmez; ama geleceğin önünü açar.”
Affetmek demek, mutluluğun da, huzurun da kendimizden kaynaklandığını, dış dünyadaki olumsuzlukların mutluluğumuzu ve huzurumuzu bozamayacağını kabul etmektir. Bu durumu kabul edersek, yaşanan olaylar karşısında öfkelenmez ve olayları sadece gözlemlemekle yetiniriz. Bir diğer deyişle affetmek demek, öfkeden uzaklaşmak demektir.
Affetmek demek, özgürlük demektir. Bize yapılanı unutmak değil, yapılan her neyse onun bizde yarattığı yükü taşımaktan vazgeçmek, özgürleşmek demektir.
“Affetmek hep bir duygu gibi düşünülür. Aslında duyguların sona ermesi demektir.”
Iris Murdoch
Affetmek demek, yapılan hatayı kabul etmek değil, ortada bir hata olduğunu ve bu hatadan etkilendiğimizi kabul etmektir.
Affetmek demek, karşımızdaki kişiyi ödüllendirmek değil, bunun tam aksine, zihnimizdeki olumsuzluklardan kurtulmak ve yaşadığımız anı, düşünceler denizinde boğulmadan yaşayabilmek için kendimize verdiğimiz bir ödül demektir.
Affetmek demek, karşımızdaki kişiye yeniden hata yapma imkanı tanımak değildir. Çünkü; karşımızdaki kişinin davranışlarının sorumlusu biz değiliz, kendisidir. Bundan sonra nasıl bir yol izleyeceği de kendi inisiyatifindedir. Kaldı ki her zaman affettiğimiz kişinin bundan haberinin olması da gerekmeyebilir. Çünkü affetmek öncelikle bizi özgürleştiren yani olumsuz duygu ve düşüncelerden uzaklaştıran bir eylem olmalıdır.
Affetmek demek, değersiz olduğumuzu değil, aksine kendimize verdiğimiz değeri gösterir. Herkes için hayatta en değerli varlık önce kendisi olmalıdır. Çünkü biz mutsuz olursak, çevremizdekiler, sevdiklerimiz de mutsuz olurlar. Unutmamak gerekir ki mutluluk da mutsuzluk da bulaşıcıdır.
“Hiç kimse, affettiği zaman olduğu kadar yükselemez.”
GOETHE
Affetmek demek, kişinin kendisini de affetmesi demektir. Kimi zaman insanoğlu egolarının esiri olarak bencillik,öfke gibi olumsuz duygularla, hem fiziksel hem ruhsal sağlığına farkında olmadan zarar vermektedir. Kendini affetmek, kişinin kendine verdiği bu zararları fark edip, olumsuz duygulardan kaçınmayı seçmesi demektir.
Affetmek bir seçimdir ve bu seçim nasıl yapılır?
Affetmeyi seçebilmek için öncelikle neden rahatsız olduğumuzu, bizi yoran sırtımıza ağır gelen yüklerin neler olduğunu tespit etmemiz gerekir.
Bu tespitin ardından bu yüklerin bize yaşattığı hisleri belirlemek gerekir. Bunu yapabilmenin en güzel yolu da yazmaktan geçer. Çünkü yazmak, hem düşündüren bir eylemdir hem de olayları net bir şekilde gözümüzle görmemizi sağlar.
Affedersek ne hissedeceğimizi, bize ne gibi faydaları olacağını da yazmak, hem olumlu hem olumsuzu aynı anda görüp karşılaştırma yapmamızı sağlar.⠀
Affettiğimizde üzerimizde taşıdığımız olumsuz duyguların yok olması ve yeniden pozitif düşünmemiz, hem kendimize hem de sevdiklerimize fayda sağlar.
Comments